فارغ از همه این روزها و جاماندن و نرفتن و سوختن و ... معتقدم:
در این نرفتن هم ، رسیدنی و رفتنی بود
اگر میرسیدیم...اگر میفهمیدیم...
فتامل!

+ گاهی رسیدن در به گِل نشستن است. همه حرکت هایی که لازم است انجام داد گاهی در جاماندن است...
باید فکر کرد...باید خوب فکر کرد...
+شدیدا از اشعاری که این روزها میشنوم و مصداقش گله گذاری به ارباب ِ مهربانم است متنفرم...کرامت اهل بیت از چیزی که من و تمام این آدم هایی که ماندند فکر میکنیم ، خیلی فراتر است...